Dlatego, że mechaniczne roboty wydawały się mieć ograniczenia, użyłem swojej wiedzy w dziedzinie syntetycznego projektowania komórek - mogłem całkowicie zmienić komórkową tkankę żywej istoty. Przekształcając białka w superwytrzymałe włókna węglowe zwiększa się siłę i naturalną odporność obiektów setki tysięcy razy i tworzy się syntetyczne androidy. Ale procedura była ekstremalnie bolesna i inwazywna. Obiekt eksperymentalny C-10 zmarł krótko po rozpoczęciu procedury. We wszechświatach 3 i 9 znalazłem bardzo potężnych ludzi, którzy przetrwali te pierwsze procedury.

A-11: Niezwykła odporność tego człowieka pozwoliła mi uszlachetnić procedurę modyfikacji komórkowej. Chociaż wciąż niedoskonała, jest ekstremalnie potężna. Od tego czasu wprowadziłem aktualizacje. Utrata naturalnych białek i ich zamiana na superwytrzymałe polimery węglowe doprowadziła do ogólnego poczucia amnezji. Zainstalowałem rozłączenie układu nerwowego jako zabezpieczenie dla swojego własnego bezpieczeństwa.

A-13 i A-14: Po utraceniu A-12 z powodu autolizy komórkowej, zwiększona odporność obiektów pozwoliła im przetrwać procedurę modyfikacji komórkowej bez problemów. Obaj byli ekstremalnie potężnymi ludźmi i sztuczne komórki zwiększyły ich własną moc. Zainstalowałem elektroniczne detektory w ich nerwach wzrokowych, żeby mierzyć moc bojową.